Surah Al-Mujadala Translated in Sindhi
قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِي تُجَادِلُكَ فِي زَوْجِهَا وَتَشْتَكِي إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ يَسْمَعُ تَحَاوُرَكُمَا ۚ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ
بيشڪ الله اُنھيءَ (عورت) جو ڳالھائڻ ٻڌو، جنھن پنھنجي مڙس بابت توسان جھڳڙو ٿي ڪيو ۽ الله جي آڏو (پنھنجو) ڏک جو احوال (بيان) ٿي ڪيو، ۽ الله اوھان ٻنھي جو پاڻ ۾ ڳالھائڻ ٻڌو ٿي، بيشڪ الله ٻڌندڙ ڏسندڙ آھي
الَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِنْكُمْ مِنْ نِسَائِهِمْ مَا هُنَّ أُمَّهَاتِهِمْ ۖ إِنْ أُمَّهَاتُهُمْ إِلَّا اللَّائِي وَلَدْنَهُمْ ۚ وَإِنَّهُمْ لَيَقُولُونَ مُنْكَرًا مِنَ الْقَوْلِ وَزُورًا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ
اوھان مان جيڪي پنھنجين زالن سان ظِھار ڪندا (يعني ماءُ چئي ويھندا) آھن، اُھي (زالون ڪي) اُنھن جون مائر نہ آھن، سندن مائر (تہ) اُھي آھن، جن کين ڄڻيو آھي ۽ بيشڪ اُھي (ظِھار ڪندڙ) ھڪ اڻ جڳائيندڙ ڳالھ ۽ ڪوڙ چوندا آھن، ۽ بيشڪ الله معافي ڏيندڙ بخشڻھار آھي
وَالَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا قَالُوا فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَتَمَاسَّا ۚ ذَٰلِكُمْ تُوعَظُونَ بِهِ ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ
۽ جيڪي پنھنجي زالن سان ظِھار ڪندا آھن، پوءِ (وري) جيڪي چيائون تنھن کان (پوئتي) موٽندا (رجوع ڪندا) آھن تہ (زال مڙس) جي پاڻ ۾ ھٿ لائڻ کان اڳ (ھڪ) ٻانھون آجو ڪرڻ واجب آھي، اِنھيءَ (حُڪم) سان اوھان کي نصيحت ڏجي ٿي، ۽ جيڪي ڪندا آھيو تنھن جي الله خبر رکندڙ آھي
فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَتَمَاسَّا ۖ فَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَإِطْعَامُ سِتِّينَ مِسْكِينًا ۚ ذَٰلِكَ لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ۚ وَتِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ ۗ وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ
پوءِ جيڪو (ٻانھو) نہ لھي (تنھن تي) ٻنھي جي پاڻ ۾ ھٿ لائڻ کان اڳ ٻہ مھينا لڳولڳ روزا رکڻ (واجب) آھن، پوءِ جيڪي (روزا رکي) نہ سگھي، تنھن تي سٺ مسڪينن جو کارائڻ (واجب) آھي، اِھو (حُڪم) ھن لاءِ آھي تہ (اوھين) الله ۽ سندس پيغمبر (جي حڪم) کي مڃيو ۽ اھي الله جون (مقرر ڪيل) حدون آھن، ۽ مُنڪرن لاءِ ڏکوئيندڙ عذاب آھي
إِنَّ الَّذِينَ يُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ كُبِتُوا كَمَا كُبِتَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ وَقَدْ أَنْزَلْنَا آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ ۚ وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ مُهِينٌ
بيشڪ جيڪي الله ۽ سندس پيغمبر جي مُخالفت ڪندا آھن، تن کي (ايئن) خوار ڪيو ويو جيئن اُنھن کي خوار ڪيو ويو، جيڪي کانئن اڳ ھئا ۽ بيشڪ پڌريون آيتون نازل ڪيون سون، ۽ مُنڪرن لاءِ خوار ڪندڙ عذاب آھي
يَوْمَ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا ۚ أَحْصَاهُ اللَّهُ وَنَسُوهُ ۚ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ
جنھن ڏينھن اُنھن مڙني کي الله اُٿاريندو (تنھن ڏينھن) کين (اُنھيءَ جي) سُڌ ڏيندو، جيڪي ڪمايو ھئائون، (جو) الله اُن (سندن ڪئي) کي ڳڻي (رکي) ڇڏيو آھي ۽ (ھنن) اُھو وساري ڇڏيو ۽ الله ھر شئي تي گواھ آھي
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ مَا يَكُونُ مِنْ نَجْوَىٰ ثَلَاثَةٍ إِلَّا هُوَ رَابِعُهُمْ وَلَا خَمْسَةٍ إِلَّا هُوَ سَادِسُهُمْ وَلَا أَدْنَىٰ مِنْ ذَٰلِكَ وَلَا أَكْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَيْنَ مَا كَانُوا ۖ ثُمَّ يُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ
نہ ڏٺو اٿئي ڇا تہ جيڪي آسمانن ۾ آھي ۽ جيڪي زمين ۾ آھي سو الله ڄاڻندو آھي؟ (ڪٿي بہ پاڻ ۾) ٽن ڄڻن جي ڳُجھي صلاح ڪرڻ نہ ھوندي آھي، پر اُنھن ۾ چوٿون الله آھي ۽ نڪي پنجن (ڄڻن) جي (ڳجھي صلاح ڪرڻ ھوندي آھي) پر انھن ۾ ڇھون الله آھي ۽ نڪي ان (ڳاڻاٽي) کان تمام گھٽ ۽ تمام وڌ آھن، پر الله ساڻن آھي، اُھي جتي بہ ھجن، وري جيڪي ڪيو اٿن (تنھن جي) قيامت جي ڏينھن کين سُڌ ڏيندو، ڇو تہ الله سڀڪنھن شئي کي ڄاڻندڙ آھي
أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نُهُوا عَنِ النَّجْوَىٰ ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَيَتَنَاجَوْنَ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِيَتِ الرَّسُولِ وَإِذَا جَاءُوكَ حَيَّوْكَ بِمَا لَمْ يُحَيِّكَ بِهِ اللَّهُ وَيَقُولُونَ فِي أَنْفُسِهِمْ لَوْلَا يُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِمَا نَقُولُ ۚ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ يَصْلَوْنَهَا ۖ فَبِئْسَ الْمَصِيرُ
(اي پيغمبر!) اُنھن ڏانھن نہ ڏٺو اٿئي ڇا جن کي (مسلمانن جي ايذائڻ لاءِ پاڻ ۾) ڳُجھين صلاحن ڪرڻ کان جھليو ويو، وري جنھن کان جھليا ويا سو ئي ڪندا آھن ۽ گناھ ۽ حد کان لنگھڻ ۽ پيغمبر جي نافرماني ڪرڻ بابت پاڻ ۾ ڳجھيون صلاحون ڪندا آھن ۽ جڏھن تو وٽ ايندا آھن (تڏھن) تو کي اُنھيءَ (لفظ) سان سلام ڪندا آھن، جنھن سان تو کي الله سلام نہ ڪيو آھي ۽ پنھنجين دلين ۾ چوندا آھن تہ جيڪي چوندا آھيون، تنھن جي ڪري الله اسان کي ڇو نہ ٿو عذاب ڪري؟ کين دوزخ ڪافي آھي، اُن ۾ گھڙندا، پوءِ دوزخ بڇڙي جاءِ آھي
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَنَاجَيْتُمْ فَلَا تَتَنَاجَوْا بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِيَتِ الرَّسُولِ وَتَنَاجَوْا بِالْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ
اي ايمان وارؤ! جڏھن (اوھين) پاڻ ۾ (ڪا) ڳُجھي صلاح ڪريو (تڏھن جڳائي) تہ گناھ ۽ حد کان لنگھڻ ۽ پيغمبر جي نافرماني ڪرڻ بابت (ڪابہ) پاڻ ۾ صلاح نہ ڪريو ۽ چڱائيءَ ۽ پرھيزگاريءَ بابت صلاح ڪريو ۽ انھيءَ الله کان ڊڄو، جنھن ڏانھن گڏ ڪيا ويندؤ
إِنَّمَا النَّجْوَىٰ مِنَ الشَّيْطَانِ لِيَحْزُنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَيْسَ بِضَارِّهِمْ شَيْئًا إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ
بڇڙي صلاح ڪرڻ تہ شيطان جو ئي ڪم آھي، ھن لاءِ تہ مؤمنن کي دلگير ڪري ۽ ھو الله جي حُڪم کانسواءِ کين ڪجھ بہ نُقصان پُھچائڻ وارو نہ آھي، ۽ جڳائي تہ مؤمن الله تي ڀروسو ڪن
Load More