Download Mobile App:
Surah Muhammad Ayah #4 Translated in Sindhi
فَإِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّىٰ إِذَا أَثْخَنْتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَإِمَّا فِدَاءً حَتَّىٰ تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا ۚ ذَٰلِكَ وَلَوْ يَشَاءُ اللَّهُ لَانْتَصَرَ مِنْهُمْ وَلَٰكِنْ لِيَبْلُوَ بَعْضَكُمْ بِبَعْضٍ ۗ وَالَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَلَنْ يُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ
پوءِ جڏھن اوھين ڪافرن سان جنگ ڪريو، تڏھن (اُنھن جون) گردنون ڪٽيو، تانجو جڏھن منجھن گھڻو رت ڇاڻ ڪيوَ، تڏھن قيدين کي مضبوط ٻڌو، وري (قيد کان) پوءِ يا تہ احسان ڪرڻ (سان ڇڏڻ) يا چَٽي وٺڻ (گھُرجي) تانجو ويڙھ (وارا) پنھنجا ھٿيار رکي (ڇڏين يعني ويڙھ بند ٿئي)، اِھو (حُڪم) آھي، ۽ جيڪڏھن الله گھري ھا تہ (پاڻ) کانئن بدلو وٺي ھا، پر (گھرندو آھي تہ) اوھان مان ڪن کي ڪن سان پرکي ۽ جيڪي الله جي واٽ ۾ ڪٺا تن جا عمل ڪڏھن چَٽ نہ ڪندو